Knuffelmomentjes

Als ik denk aan kleine kinderen dan krijg ik spontaan een glimlach op mijn gezicht en denkt mijn brein meteen aan het heerlijk knuffelen en vele kleine kusjes. Waar je met grote kinderen eerder denkt aan samen een spel spelen of een activiteit als een escaperoom lijkt die wereld met de kleintjes heel ver weg. Die wereld is niet ver weg maar dat merk je niet als je er middenin zit.

Maar hoe meer kinderen je krijgt hoe minder tijd erover blijft voor dat 1-op-1 knuffelen met je kleinste spruit. Ik moet zelf echt mijn momentjes stelen. De andere kinderen hebben ook aandacht nodig en in ons geval gaat de verbouwing ook altijd door. Dus probeer ik altijd van die knuffel momentjes te snoepen met alle kinderen. Caitlynn krijgt daarnaast ook borstvoeding dus er zijn écht wel van die knuffelmomenten maar het voelt altijd te weinig :P. Afgelopen zondag toen ik merkte dat Caitlynn moe werd, ben ik met haar op de bank gaan zitten en viel ze zo in slaap. Ik overigens ook ;-). Even geen verbouwing, lijstjes maar gewoon zij en ik, samen op de bank. Oh wat zijn die momentjes toch zalig om te pakken. Ik koester ze en omklem ze met beide handen wanhopig proberend om dit gevoel vast te houden.